Unpunished Youth is een bijzondere ontmoeting tussen een circusperformer, een acteur, een danser, een muzikant en de drie teenagers Elizabeth Effiong, Nida Ayman, Firoza Diri.
Ze nodigen elkaar uit in elkaars wereld en samen experimenteren ze met verschillende bewegingsvormen, kunstbelevingen en cultuuruitingen. Sluimerende en nieuwe skills worden ontwikkeld en iedereen gaat van de rem. Er is geen thema, kwestie of vraagstuk. Door puur te focussen op beweging is er gemeenschappelijkheid. ‘Samen maken’ is de kern.
Unpunished Youth is een doorlopend project van Corpo Máquina Society. Het project landt waar het welkom is. Er wordt altijd naar een presentatie toegewerkt.
Unpunished Youth is een doorlopend project waarin het onderzoeken van en experimenteren met verschillende vormen van straatcultuur een uitnodigend gebaar vormt naar jongeren van 16-24 jaar. Hip hop, house dance, breakdance, rap, spoken word, etc… Zonder rem gaat een groep jonge mensen aan de slag met het ontwikkelen van hun skills en met elkaar. En passant worden ook andere lagen van het (samen)zijn aangeraakt: ontspanning, plezier maken, samenwerken, je verhouden tot een groep, zelfvertrouwen, zelf- en omgevingsbewustzijn, enz…
choreografie Guilherme Miotto / spellers Isaac Poels, Pedro Paixão, Myrthe Marchal, Merlijn de Meyer, Kim Boogaard, Abel Bazouz, Emma Hanekroot, Daniela Rodrigo, Bob Ott, Emma Versluijs, Maxime Smeets, Rowdy Heinen (William Cochart) circa 18 kinderen en jongeren vanuit de stad waar we spellen / set design en kostuums Anne Habermann / dramaturgie Andrew Greenwood
een project met voetballers, dansers, muzikanten en jeugd uit de wijk
Als kind ben je bezig met het laten ontwaken en vormen van je instinctieve basis – de basis waarop je ratio zich zal ontwikkelen. De volwassenen die choreograaf Guilherme Miotto van Corpo Máquina Society voor zijn project It takes a child to raise a village / Football Meets Dance bij elkaar brengt, geeft hij als opdracht om de kinderen in het middelpunt te plaatsen en een omgeving te creëren waarin ieder zich veilig voelt en er naar hartenlust bewogen en gespeeld kan worden. Het zijn de kinderen die ons de weg wijzen. Zij brengen de nieuwsgierigheid en levenslust aan het licht die onder de volwassen denkwereld verborgen zijn geraakt. Voor de volwassenen zijn de kinderen de reden om samen te werken en in hun hart, lichaam en ziel te zoeken naar gemeenschapszin. Een hartveroverend samen komen waarin de connectie tussen voetbal, theater en het leven steeds voelbaarder wordt
“Kunst is iets bijzonders in ieder mensen leven, niet alleen iets voor bijzondere mensen”, zegt Miotto. Om zijn statement kracht bij te zetten, zoekt hij voortdurend naar potentiële en onvermoede ingangen voor kunstbeleving en onderzoekt hij alternatieve, uitnodigende creatie- en presentatie-vormen. Zo begon hij met het bouwen van een brug tussen voetbal en dans en ontwikkelde hij een manier van werken waarin creëren en repeteren één op één samenvallen met deelname van wijkbewoners. In It takes a child to raise a village / Football Meets Dance komen beide invalshoeken samen.
choreografie Guilherme Miotto / performers Boris de Klerk, Nasser El Jackson, Simon Bus, Stasy Terehhova / toneelbeeld en lichtontwerp Erik van de Wijdeven / dramaturgie Moos van den Broek
kameraadschap – vriendschap – vertrouwen
Met freestyle voetbal en beweging van de straat brengt Corpo Máquina Society een bom van energie en levenslust het theater in. Met freestyle voetballer Nasser El Jackson, breakdancer Simon Bus, geluidskunstenaar Boris de Klerk en danseres Stasy Terehhova is het een bijzonder team waarmee choreograaf Guilherme Miotto aan Bolistas werkt.
Allemaal hebben ze iets dat in het oog springt. Nasser is een beweeglijke freestyle voetballer; twee keer werd hij wereldkampioen groundmoves. Simon vouwt zich in onmogelijke bochten, net als Stasy die dat toch ook weer op haar heel eigen manier doet en Boris tovert met geluid.
Wat Nasser met de bal doet is magisch. Doordat hij precies weet wat zijn lichaam kan, voelt hij zich uitgedaagd om grenzen te verleggen en daagt hij ook zijn medespelers uit. Spannend wordt het als Simon hem met zijn onderkoelde lenigheid van zijn stuk brengt. En ook Stasy gooit haar lichaam in de strijd om te verrassen. Met gevoel voor klank en ritme ondersteunt Boris de bewegers en creëert steeds een nieuwe wereld. Alsof ze samen een spel spelen waarin het de bedoeling is om elkaar steeds opnieuw weer te vinden. Hun nauwkeurigheid van bewegen nodigt uit om heel precies te kijken.
choreografie en dans Shane Boers / toneelbeeld en lichtontwerp Joey Schrauwen / coaching Guilherme Miotto
Shane Boers is een uitzonderlijk virtuoze breakdancer, fysiek extreem begaafd en specialist in power moves. Met een reikwijdte die per definitie driedimensionaal is beweegt hij met het zelfde gemak horizontaal, verticaal, diagonaal en op zijn kop, in de lucht of in contact met de vloer. Rauw en explosief, met een voorliefde voor het dynamische en acrobatische. Als publiek zijn we getuige van het bijzonder openhartige en intieme gesprek dat Shane met zichzelf voert als choreograaf en danser. Als choreograaf zoekt Shane manieren om zijn snelheid te vertragen en zijn beweging te ontrafelen. In de ontregeling vindt hij onvermoede fysieke oplossingen. We zien hem de tijd nemen om van de ene actie naar de volgende te komen. En juist daartussen vindt hij de emotionaliteit van de kleine beweging. Niet langer kiest hij voor wat mooi is, maar voor wat goed voelt. Zo creëert hij ook voor ons de ruimte om onze eigen fysieke kwetsbaarheid te voelen en te beseffen dat de dialoog met jezelf en uitzoeken hoe iets precies in elkaar zit altijd nieuwe inzichten brengt.
choreografie Shane Boers / dans Shane Boers en Justin Beer / toneelbeeld en lichtontwerp Joey Schrauwen / coaching Guilherme Miotto
In een tijd waarin we onszelf verbergen in snelheid leggen Shane Boers en Justen Beer nieuwe vormen van virtuositeit en expressie bloot in vertraging. Net als Shane maakte ook Justen deel uit van de HustleKidz. Hun grote talent en jarenlange vriendschap bieden de raakvlakken van waaruit ze de B-boy techniek tot het extreme bevragen. Met welhaast onmenselijke vaardigheden onthullen ze de menselijke kwetsbaarheid en ontrafelen hun persoonlijkheden zich voor onze ogen.
choreografie Simon Bus / dans Alesya Dobysh en Wennah Wilkers / toneelbeeld en lichtontwerp Erik van de Wijdeven / coaching Guilherme Miotto
Simon Bus De eeuwige repetitieve strijd van het leven, ontgonnen en belichaamd op een zacht en sensueel pad, onder het licht van een wassende maan. Met de House Dance-techniek van zijn dansers gebaseerd op ritmisch voetenwerk vindt Simon de perfecte basis voor een choreografie die met tederheid en scherpte het verhevene in het banale bloot legt en andersom. Een expressief portret van twee lichamen, jong en zoekend, met een ondertoon van wijsheid en wasdom.
choreografie Guilherme Miotto / dansersGeorgia Begbie, Gaëlle Callewaert, Ismail El Fartazi, Ahmed El Hassani, Said El Yousfi, Julia van Rooijen, Simone O Toole, Kelly Vanneste / scenografie en licht Erik van de Wijdeven / soundscapeJustin Wiggan / dramaturgie Moos van den Broek / repetitor Evangelos Biskas techniek Mark Swinkels / persoonlijke begeleider Amine Mbarki
Als mens heb je niet voor het zeggen waar je geboren wordt en in welke omstandigheden. Toch bepaalt dat voor een groot deel hoe je leven zal zijn. Als je het zo bekijkt, kunnen we misschien anders naar elkaar kijken. Maakt niet juist ook de blik van een ander wie je kan zijn?
Met Portraits nodigt Corpo Máquina ons uit om de portretten van acht jonge mensen te zien. Vijf danseressen en drie jongens van de straat. Voor de ogen van hun publiek tasten ze elkaars belevingswereld af. Feilloos informeren de academisch getrainde dansers-lichamen en de door het leven opgeleide jonge mannenlijven elkaar over wat ieder met zich meedraagt. Zwaarte en veerkracht, gêne en nieuwsgierigheid, onrust en lef.
Portraits is een avondvullende cross over tussen uiteenlopende dans- en bewegingsvormen. De voorstelling is de opvolger van .Ball waarin choreograaf Guilherme Miotto werkte met freestyle voetballer Nasser el Jackson en van Even Worse waarin hij werkte met drie b-boys. In Portraits brengt hij voor het eerst onbevangen bewegers en geschoolde performers samen.
Credits: Choreografie Guilherme Miotto / Dans Yacguub Roble, Abi Abdulahi, Hanad Dhimbil, Abdirazak Aden, Abdukhadir Bosman, Abdulahi Dirshi / Maatschappelijk Werker Amine Mbarki / Muziek Joel Ryan / Toneelbeeld Erik van de Wijdeven / Dramaturie Moos van den Broek
choreografie Guilherme Miotto /performer Nasser El Jackson / stage design Erik van de Wijdeven /dramaturgie Moos van den Broek / repetitor Amine Mbarki
In 2016 ontmoeten choreograaf Guilherme Miotto en Nasser el Jackson elkaar. Guilherme valt als een blok voor Nassers uitzonderlijke persoonlijkheid en bewegingskwaliteit – een wonderlijke combinatie van charisma, dienstbaarheid, elegantie en virtuositeit. Hij besluit een avondvullende solo te maken voor de Tilburgse baltovenaar die ook optreedt als ambassadeur straatvoetbal voor de KNVB. Of kunnen we het beter een duet noemen voor man en bal? Nee. Nog meer dan dat is het een trio: een trio tussen man, bal en ruimte, met het lef en de schoonheid van alles wat bevochten moet worden. Net als in zijn eerdere werk ontvouwt Miotto in Ball de vitale drang, ontwapenende kracht en onverzettelijke tederheid van een lichaam dat wil overleven.
Warriors Foot is een 25 minuten durende voorstelling die Corpo Máquina Society in twee à drie middagen met een groep voetballers, een schoolklas of een door het theater bij elkaar gebrachte groep in elkaar zet.
De deelnemers worden performers in een choreografie die volledig is geïnspireerd op het voetbalspel. Samen met een freestyle voetballer nemen ze het podium over in een decor van licht en een betoverend klanklandschap.
Warriors Foot verbindt de wereld van het freestyle voetbal met het theater. Het project brengt de deelnemers de voldoening van het samen creëren en de betovering van de verbeelding. Een traktatie voor vrienden, familie en leeftijdsgenoten die komen kijken.
Iedereen tussen de 10 en 14 jaar kan meedoen. Als voetbalclub of als (dans)school kun je ook met een heel team, een groep of een klas inschrijven. De voorstelling die Warriors Foot gaat worden, is voor een publiek van kinderen en volwassenen.