Making Station meets Politie
De Making Station workshops die we voor de politie organiseren zijn onderdeel van een 5-daagse training voor een groep van 8 startende agenten.
De training geven we vorm samen met HZT en R-Newt. In de workshops maken de agenten kennis met onze dagelijkse artistieke praktijk.
De deelnemers aan de cursus nodigen we bij ons uit in het speellokaal van basisschool De Vlashof om daar twee sessie van Making Station mee te maken.
In Making Station werken kinderen van 6-13 jaar uit de wijk samen met acteurs, dansers, muzikanten en bewegers van verschillende achtergronden.
Samen improviseren ze: ze maken en presenteren korte scenes.
In de eerste werksessie is de vraag aan de agenten om te observeren. Vervolgens bereiden ze in de tweede workshop een Making Station-werksessie met de kinderen voor met de acteurs, dansers, bewegers en muzikanten.
Aan het einde van de dag gaan ze allemaal samen met de kinderen de vloer op.
1 en 8 maart voorbereidingen met de kinderen
15 en 22 maart met kinderen en agenten
Met Isaac Poels, Pedro Paixão, Kelly Vanneste, Jolanda Bazzi, Raïfa Bazzi, Bob Ott, Ali Zanad, Guilherme Miotto.
IT TAKES A CHILD TO RAISE A VILLAGE / MAKING STATION (2023)
ALL THAT WE HAVE HERE IS ALL THAT WE’VE ALWAYS HAD
2, 3 EN 4 NOVEMBER KESSEL-LO LEUVEN
Making Station is één van de scènes in de voorstelling It takes a Child to raise a Village / football meets dance. Het is een aaneenrijging van tafereeltjes die kinderen samen met performers maken door kort te overleggen om vervolgens in een tijdsbestek van 15 seconden te doen en te laten zien wat bedacht is. Op een steeds terugkerende en herkenbare ping in de muziek eindigt ieder tafereeltje met een kleine explosie, een bijzondere houding of truc die in het oog springt.
Vanuit deze Making Station-scène heeft Guilherme met zijn performers een workshop ontwikkeld waarin een grote groep kinderen samen met acteurs, danser, freestyle voetballers en muzikanten steeds dieper de verbeelding induikt. Er wordt in groepjes opgewarmd en met hetzelfde groepje verder gewerkt. De workshop wordt afgesloten met het tonen van alle instant-tafereeltjes die bedacht zijn. Dat gebeurt om en om door de verschillende groepjes waardoor een energiek en vaak wonderlijk en hilarisch totaal ontstaat.
Op 2, 3 en 4 november is Corpo Máquina Society met deze workshop in Leuven als onderdeel van Zomertank 2023: ALL THAT WE HAVE HERE IS ALL THAT WE’VE ALWAYS HAD in Kessel-Lo, Leuven
Met Guilherme Miotto, Bob Ott, Kim Boogaard, Merlijn De Meyer Engelbeen, Rowdy Heinen, Kelly Vaneste, Pedro Paixão en Isaac Poels
Unpunished Youth is een bijzondere ontmoeting tussen een circusperformer, een acteur, een danser, een muzikant en de drie teenagers Elizabeth Effiong, Nida Ayman, Firoza Diri.
Ze nodigen elkaar uit in elkaars wereld en samen experimenteren ze met verschillende bewegingsvormen, kunstbelevingen en cultuuruitingen. Sluimerende en nieuwe skills worden ontwikkeld en iedereen gaat van de rem. Er is geen thema, kwestie of vraagstuk. Door puur te focussen op beweging is er gemeenschappelijkheid. ‘Samen maken’ is de kern.
Unpunished Youth is een doorlopend project van Corpo Máquina Society. Het project landt waar het welkom is. Er wordt altijd naar een presentatie toegewerkt.
Unpunished Youth is een doorlopend project waarin het onderzoeken van en experimenteren met verschillende vormen van straatcultuur een uitnodigend gebaar vormt naar jongeren van 16-24 jaar. Hip hop, house dance, breakdance, rap, spoken word, etc… Zonder rem gaat een groep jonge mensen aan de slag met het ontwikkelen van hun skills en met elkaar. En passant worden ook andere lagen van het (samen)zijn aangeraakt: ontspanning, plezier maken, samenwerken, je verhouden tot een groep, zelfvertrouwen, zelf- en omgevingsbewustzijn, enz…
choreografie Guilherme Miotto / spellers Isaac Poels, Pedro Paixão, Myrthe Marchal, Merlijn de Meyer, Kim Boogaard, Abel Bazouz, Emma Hanekroot, Daniela Rodrigo, Bob Ott, Emma Versluijs, Maxime Smeets, Rowdy Heinen (William Cochart) circa 18 kinderen en jongeren vanuit de stad waar we spellen / set design en kostuums Anne Habermann / dramaturgie Andrew Greenwood
een project met voetballers, dansers, muzikanten en jeugd uit de wijk
Als kind ben je bezig met het laten ontwaken en vormen van je instinctieve basis – de basis waarop je ratio zich zal ontwikkelen. De volwassenen die choreograaf Guilherme Miotto van Corpo Máquina Society voor zijn project It takes a child to raise a village / Football Meets Dance bij elkaar brengt, geeft hij als opdracht om de kinderen in het middelpunt te plaatsen en een omgeving te creëren waarin ieder zich veilig voelt en er naar hartenlust bewogen en gespeeld kan worden. Het zijn de kinderen die ons de weg wijzen. Zij brengen de nieuwsgierigheid en levenslust aan het licht die onder de volwassen denkwereld verborgen zijn geraakt. Voor de volwassenen zijn de kinderen de reden om samen te werken en in hun hart, lichaam en ziel te zoeken naar gemeenschapszin. Een hartveroverend samen komen waarin de connectie tussen voetbal, theater en het leven steeds voelbaarder wordt
“Kunst is iets bijzonders in ieder mensen leven, niet alleen iets voor bijzondere mensen”, zegt Miotto. Om zijn statement kracht bij te zetten, zoekt hij voortdurend naar potentiële en onvermoede ingangen voor kunstbeleving en onderzoekt hij alternatieve, uitnodigende creatie- en presentatie-vormen. Zo begon hij met het bouwen van een brug tussen voetbal en dans en ontwikkelde hij een manier van werken waarin creëren en repeteren één op één samenvallen met deelname van wijkbewoners. In It takes a child to raise a village / Football Meets Dance komen beide invalshoeken samen.
choreografie Guilherme Miotto / performers Boris de Klerk, Nasser El Jackson, Simon Bus, Stasy Terehhova / toneelbeeld en lichtontwerp Erik van de Wijdeven / dramaturgie Moos van den Broek
kameraadschap – vriendschap – vertrouwen
Met freestyle voetbal en beweging van de straat brengt Corpo Máquina Society een bom van energie en levenslust het theater in. Met freestyle voetballer Nasser El Jackson, breakdancer Simon Bus, geluidskunstenaar Boris de Klerk en danseres Stasy Terehhova is het een bijzonder team waarmee choreograaf Guilherme Miotto aan Bolistas werkt.
Allemaal hebben ze iets dat in het oog springt. Nasser is een beweeglijke freestyle voetballer; twee keer werd hij wereldkampioen groundmoves. Simon vouwt zich in onmogelijke bochten, net als Stasy die dat toch ook weer op haar heel eigen manier doet en Boris tovert met geluid.
Wat Nasser met de bal doet is magisch. Doordat hij precies weet wat zijn lichaam kan, voelt hij zich uitgedaagd om grenzen te verleggen en daagt hij ook zijn medespelers uit. Spannend wordt het als Simon hem met zijn onderkoelde lenigheid van zijn stuk brengt. En ook Stasy gooit haar lichaam in de strijd om te verrassen. Met gevoel voor klank en ritme ondersteunt Boris de bewegers en creëert steeds een nieuwe wereld. Alsof ze samen een spel spelen waarin het de bedoeling is om elkaar steeds opnieuw weer te vinden. Hun nauwkeurigheid van bewegen nodigt uit om heel precies te kijken.
Ook Unpunished Youth is één van de doorlopende Corpo Máquina-projecten zoals opgenomen in de plannen in het kader van de Amateurregeling 2021-2024 Noord-Brabant. In dit project creëert Guilherme Miotto ruimte voor groepen jongeren tussen de 16-24 jaar om met verschillende vormen van straatcultuur te experimenteren in de theatrale omgeving. Skills in hip hop, house dance, breakdance, freestyle voetbal, spoken word, rap, etc… worden ingezet om ze ‘binnenste buiten te keren’, te verdiepen en te laten communiceren met elkaar. De voorgenomen editie 2021 in Breda kreeg vorm in samenwerking met het 39° Jongeren-festival van Podium Bloos met een groep bestaand uit vijf deelnemers van het Gentse Jongerengezelschap Larf en de freestyle voetballers Saajan Sital, Iman Lhajoui, Soufiane Hamami en Nabil Al Jzaeri. Hiermee onderstreepte Corpo Máquina Society het uitgangspunt dat ontmoetingen tussen mensen die elkaar in het dagelijks leven niet vanzelfsprekend tegen komen, bijdragen aan de kracht van nieuwsgierigheid op het podium, de zintuigen aanscherpen en zodoende ook het publiek de schoonheid en verrassing van het ontmoeten brengen.
gymzaal Sibeliusstraat en Lofttheater Tilburg
24 kinderen in 4 groepen van 6 ontmoeten 7 dansers in het laatste jaar van hun opleiding aan Fontys Dance Academy bij het zien van de voorstelling Bolas, bij het uitwisselen op de vloer en bij het creëren van hun eigen interpretaties in Bolinhas. Deze uitgeklede Corona-editie moest op dag 4 stoppen wegens een Corona-besmetting in de groep.
De repetities voor The Ballroom met een groep theaterstudenten van Toneelacademie Maastricht in ontmoeting met een groep freestyle voetballers mondt uit in een feest van kijken, deelnemen en presenteren met en door jeugd/jongeren uit de wijk. Deze uitwisseling wordt in de tweede helft van de week voortgezet met de inmiddels aan Fontys Dance Academy afgestudeerde dansers.
Gymzaal Sibeliusstraat – Festival Circolo
Een enerverende werkweek met acteurs, dansers, freestyle voetballers, een percussionist en een wisselende groep van zo’n 30 kinderen uit de wijk, met een bezoek van 25 kids aan de voorstelling Bolistas op het festivalterrein van Festival Circolo in het Leypark en een bezoek van minister van Engelshoven in de gymzaal.
choreografie en dans Simon Bus en Roy Overdijk / toneelbeeld en lichtontwerp Erik van de Wijdeven / soundscape Laura Kampman / coaching Guilherme Miotto
Met Febris brengt Simon Bus een ode aan de koorts. ‘Mijn eerste hallucinatoire ervaring’ zegt hij over de koortsdromen die hij als kind had. Paniek en angst met daartegenover de intense en bizarre roes van het ijlen. Beklemmend en bevrijdend. In de Romeinse mythologie is Febris de godin die de koorts belichaamt. Samen met danser Roy Overdijk (The Ruggeds) levert Simon zich over aan haar krachten. Al badend in het koortszweet, in een broeierige intimiteit en een mentale ruimte vol psychedelische beelden verdubbelen hun ledematen zich voor onze ogen. Dit wil je niet meemaken. En toch is daar steeds het verlangen naar nog eens, en nog eens….
In Simons werk gaan sereniteit én relativering samen. Startend vanuit verhalende thema’s brengt hij in zijn creatieprocessen gaandeweg een abstractie die rust geeft en tegelijkertijd uitnodigt tot verontrusting. Beweging zet hij in om ruimte te creëren voor associaties. Eerder dan een kwaliteit om je voor op de schouders te kloppen, blijken virtuositeit en extreme fysieke mogelijkheden daarbij een bron van humor en betrekkelijkheid.
Vanuit zijn wonderlijk buigzame lichaam ontwikkelde Simon als B-boy een authentieke bewegingstaal waarmee hij blijft experimenteren. Breakdance is voor hem synoniem met uniciteit en originaliteit. Zijn B-boy naam Statue verraadthet bijzondere gevoel voor beeld dat hij naar de dans meeneemt. De komende jaren verdiept Simon zijn makerschap onder de vleugels van Corpo Máquina.
choreografie en dans Shane Boers / toneelbeeld en lichtontwerp Joey Schrauwen / coaching Guilherme Miotto
Shane Boers is een uitzonderlijk virtuoze breakdancer, fysiek extreem begaafd en specialist in power moves. Met een reikwijdte die per definitie driedimensionaal is beweegt hij met het zelfde gemak horizontaal, verticaal, diagonaal en op zijn kop, in de lucht of in contact met de vloer. Rauw en explosief, met een voorliefde voor het dynamische en acrobatische. Als publiek zijn we getuige van het bijzonder openhartige en intieme gesprek dat Shane met zichzelf voert als choreograaf en danser. Als choreograaf zoekt Shane manieren om zijn snelheid te vertragen en zijn beweging te ontrafelen. In de ontregeling vindt hij onvermoede fysieke oplossingen. We zien hem de tijd nemen om van de ene actie naar de volgende te komen. En juist daartussen vindt hij de emotionaliteit van de kleine beweging. Niet langer kiest hij voor wat mooi is, maar voor wat goed voelt. Zo creëert hij ook voor ons de ruimte om onze eigen fysieke kwetsbaarheid te voelen en te beseffen dat de dialoog met jezelf en uitzoeken hoe iets precies in elkaar zit altijd nieuwe inzichten brengt.
Als onderdeel van het project Korpo (2020-2021, Fonds Cultuurparticipatie) startte El Jackson Education in 2020 in Tilburg-Noord. In El Jackson Education, een wekelijkse bijeenkomst voor kinderen tussen 8-14 jaar, is de bal de wereld en het leven. Samen met de bal en freestyle voetballer Nasser El Jackson verkennen ze de connectie tussen freestyle voetbal en theater en vinden ze hun eigen antwoorden op vele vragen. We hebben gezien dat de energieke kwaliteit van de sport de deur kan openen naar de expressieve kracht van de kunsten.
choreografie Shane Boers / dans Shane Boers en Justin Beer / toneelbeeld en lichtontwerp Joey Schrauwen / coaching Guilherme Miotto
In een tijd waarin we onszelf verbergen in snelheid leggen Shane Boers en Justen Beer nieuwe vormen van virtuositeit en expressie bloot in vertraging. Net als Shane maakte ook Justen deel uit van de HustleKidz. Hun grote talent en jarenlange vriendschap bieden de raakvlakken van waaruit ze de B-boy techniek tot het extreme bevragen. Met welhaast onmenselijke vaardigheden onthullen ze de menselijke kwetsbaarheid en ontrafelen hun persoonlijkheden zich voor onze ogen.
choreografie Simon Bus / dans Alesya Dobysh en Wennah Wilkers / toneelbeeld en lichtontwerp Erik van de Wijdeven / coaching Guilherme Miotto
Simon Bus De eeuwige repetitieve strijd van het leven, ontgonnen en belichaamd op een zacht en sensueel pad, onder het licht van een wassende maan. Met de House Dance-techniek van zijn dansers gebaseerd op ritmisch voetenwerk vindt Simon de perfecte basis voor een choreografie die met tederheid en scherpte het verhevene in het banale bloot legt en andersom. Een expressief portret van twee lichamen, jong en zoekend, met een ondertoon van wijsheid en wasdom.
choreografie Guilherme Miotto / dansersGeorgia Begbie, Gaëlle Callewaert, Ismail El Fartazi, Ahmed El Hassani, Said El Yousfi, Julia van Rooijen, Simone O Toole, Kelly Vanneste / scenografie en licht Erik van de Wijdeven / soundscapeJustin Wiggan / dramaturgie Moos van den Broek / repetitor Evangelos Biskas techniek Mark Swinkels / persoonlijke begeleider Amine Mbarki
Als mens heb je niet voor het zeggen waar je geboren wordt en in welke omstandigheden. Toch bepaalt dat voor een groot deel hoe je leven zal zijn. Als je het zo bekijkt, kunnen we misschien anders naar elkaar kijken. Maakt niet juist ook de blik van een ander wie je kan zijn?
Met Portraits nodigt Corpo Máquina ons uit om de portretten van acht jonge mensen te zien. Vijf danseressen en drie jongens van de straat. Voor de ogen van hun publiek tasten ze elkaars belevingswereld af. Feilloos informeren de academisch getrainde dansers-lichamen en de door het leven opgeleide jonge mannenlijven elkaar over wat ieder met zich meedraagt. Zwaarte en veerkracht, gêne en nieuwsgierigheid, onrust en lef.
Portraits is een avondvullende cross over tussen uiteenlopende dans- en bewegingsvormen. De voorstelling is de opvolger van .Ball waarin choreograaf Guilherme Miotto werkte met freestyle voetballer Nasser el Jackson en van Even Worse waarin hij werkte met drie b-boys. In Portraits brengt hij voor het eerst onbevangen bewegers en geschoolde performers samen.
Credits: Choreografie Guilherme Miotto / Dans Yacguub Roble, Abi Abdulahi, Hanad Dhimbil, Abdirazak Aden, Abdukhadir Bosman, Abdulahi Dirshi / Maatschappelijk Werker Amine Mbarki / Muziek Joel Ryan / Toneelbeeld Erik van de Wijdeven / Dramaturie Moos van den Broek
choreografie Guilherme Miotto /performer Nasser El Jackson / stage design Erik van de Wijdeven /dramaturgie Moos van den Broek / repetitor Amine Mbarki
In 2016 ontmoeten choreograaf Guilherme Miotto en Nasser el Jackson elkaar. Guilherme valt als een blok voor Nassers uitzonderlijke persoonlijkheid en bewegingskwaliteit – een wonderlijke combinatie van charisma, dienstbaarheid, elegantie en virtuositeit. Hij besluit een avondvullende solo te maken voor de Tilburgse baltovenaar die ook optreedt als ambassadeur straatvoetbal voor de KNVB. Of kunnen we het beter een duet noemen voor man en bal? Nee. Nog meer dan dat is het een trio: een trio tussen man, bal en ruimte, met het lef en de schoonheid van alles wat bevochten moet worden. Net als in zijn eerdere werk ontvouwt Miotto in Ball de vitale drang, ontwapenende kracht en onverzettelijke tederheid van een lichaam dat wil overleven.
Warriors Foot is een 25 minuten durende voorstelling die Corpo Máquina Society in twee à drie middagen met een groep voetballers, een schoolklas of een door het theater bij elkaar gebrachte groep in elkaar zet.
De deelnemers worden performers in een choreografie die volledig is geïnspireerd op het voetbalspel. Samen met een freestyle voetballer nemen ze het podium over in een decor van licht en een betoverend klanklandschap.
Warriors Foot verbindt de wereld van het freestyle voetbal met het theater. Het project brengt de deelnemers de voldoening van het samen creëren en de betovering van de verbeelding. Een traktatie voor vrienden, familie en leeftijdsgenoten die komen kijken.
Iedereen tussen de 10 en 14 jaar kan meedoen. Als voetbalclub of als (dans)school kun je ook met een heel team, een groep of een klas inschrijven. De voorstelling die Warriors Foot gaat worden, is voor een publiek van kinderen en volwassenen.